środa, 24 września 2014

O metrażu

Ostatnio zaczęłam się zastanawiać nad jedną  kwestią, słyszę czasem rozmawiając z osobami odtwarzającymi różne klasy społeczne że ten czy inny krój sukni czy wierzchu był droższy czy tańszy bo schodziło na niego ileś tam materiału. Często dostaje się w tych dyskusjach sukni z Uppsali która ma być potwornie tkaninożerna. Mocno mnie to zastanawiało bo przy tkaninie o szerokości 1,5 metra czy 1,4 metra praktycznie nie zauważyłam różnic. Ale może były przy węższych tkaninach? Z pomocą w stwierdzeniu przyszły mi dwa źródła, jednym była strona firmy Durant Textiles drugim zaś książka "Medieval Garments Reconstructed" do której mam dostęp. Pod rozważanie weźmiemy nieszczęsna królową Małgorzatę i  wykopaliska z  Herjolfsnes bo o tych mamy dane na temat metrażu zużywanego na suknię (i tych trzech typów sukni używa się najczęściej). Zacznijmy od królowej Małgorzaty. Suknia szyta była z tkaniny o szerokości 60 cm, z wyliczeń firmy która robiła jej replikę wyszło że oryginalnie potrzebne było 10,75 metra (musicie niestety wierzyć mi na słowo bo nie ma w tym momencie dostępu do artykułu o tej sukni). Jest to ilość dla nas porażająca, ale należy zwrócić uwagę na to że tkanina miała TYLKO 60 cm szerokości (źródła podają że standardowe tkaniny z tego okresu to 80-100 cm szerokości), dodatkowo tkanina była wzorzysta i przy łączeniu pasów należało ułożyć ja w taki sposób żeby wzór się zgadał. No i cała suknia miała 146 cm długości (moja sukienka mam 132 cm długości). To że uszyto ją z 60 cm tkaniny nieco utrudnia porównanie z grenlandzkimi wykopaliskami które szyte były z tkanin o szerokości 80 cm. Samej sukni Małgorzaty nie odważyłabym się przeliczać bo nie jest zachowana w całości,  mogę natomiast zrobić to z własna sukienką szyta z tego wzoru. Suknia ma długość 132 cm szerokości na dole spódnicy 320 (co daje 80 cm na panel) i do tego rękawy 46 cm. Bez kombinowania sztukowania i układając po prostu na materiale uzyskujemy 5,84 metra. Mając tę wartość możemy porównać ją z danymi pochodzącymi z Grenlandii. W książce mamy podane ilości tkaniny o szerokości 80 cm która schodzi na dane ciuszki, również rozłożone w sposób swobodny, bez sztukowań i oszczędzania, które w oryginałach występowało. I tak na suknię z grobowca 38 czyli 10 klinówka potrzeba 5,79 metra. Na suknię z grobowca 39 czyli 6 klinówkę potrzeba 5,81 metra materiału. Oczywiście w wszystkich trzech przypadkach rozważam nieekonomiczne ułożenie na tkaninie (bo takie pokazują w wykrojach autorzy "Medieval garment..."), takie które daje dużo ścinków. Rozkładając ściślej i planując można zaoszczędzić około metra, półtora.
Jak widać z kalkulacji każda z sukienek potrzebowała mniej więcej takiego samego metrażu tkaniny do jej uszycia. Skąd wiec niechęć do kroju królowej Małgorzaty jako wymagającego dużo materiału? Podejrzewam że odstrasza nazwa, no bo to suknia królowej. Bo MUSIAŁA być droga, i owszem była, wykonana z drogiego i luksusowego materiału, ale krój miała wręcz pospolity, taki jak w ikonografii z tego okresu pojawia się często i na wszystkich warstwach społecznych. Tylko 4 ciecia pozwalają zachować maksymalną ilość wzoru w stanie nienaruszonym i zapewniają mu dobre ułożenie, przy 10 klinówce suknia z tak wzorzystego materiału wyglądałaby podejrzewam bardzo brzydko, choć miałaby imponujący obwód spódnicy. 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz