Obiecywałam, że puszczę wkrótce drugą cześć tekstu o stopach w nogawicach. Tak więc niniejszym puszczam.Tym razem postanowiłam poszaleć i pokazać większość znanych mi nogawic z ogólnie pojętego średniowiecza. Odrzuciłam te egzemplarze które zachowane są w niewielkich kawałkach i tylko po pozycji na zwłokach rozpoznano je jako nogawice, oraz wszystkie krótkie nogawice określane w angielskim nazewnictwie jako skarpetki.
Nogawice cesarza Henryka III c.1056 przechowywane w Katedrze w Spirze. Jedwabne, z pasem gacnym.
Nogawice z wykopaliska w Bremie (grób nr 19), c.1200 widoczny krój i sztukowanie.
Nogawice wyciągnięte z grobowca biskupa Toledo, Rodrigo Jiménez de Rada, 1247, stan przed konserwacją. Znów widać pas gacny. (Odzież biskupa Rodrigo jest zresztą w pełni opracowana i daje interesujący przyczynek do wiedzy o ubraniach z XIII wieku)
Nogawice biskupa Orleanu, Roberta I de Courtenay, 1279, z wzorzystego czerwono błękitnego jedwabiu z czerwoną podszewką. Nieco kłopotliwe z mojego punktu widzenia, gdyż zawierają w sobie nogi, ale dzięki temu dobrze widać ich konstrukcję.
Nogawice człowiek z Bocksten datowane na 1330-1360. Wyciągnięty z szwedzkiego bagna podróżny z praktycznie całym wyposażeniem, doskonale zachowane. Widoczny sposób zszywani stóp.
Nogawice z grobowców z Herjolfsnes (nr. 88). Datowane na XIV wiek.
Fragmenty nogawic ze stopami z wykopalisk londyńskich.
Nogawice Ferdynanda II Aragońskiego, 1490. Nogawice łączone, z podszewką.
Nogawice Ferdynanda I, króla Neapolu, 1494, wyciągnięte z grobowca. Przykład nogawic łączonych, podszewka w tym wypadku jest tkaniną konserwatorską.
Nie są to jak już napomknęłam wszystkie zachowane egzemplarze nogawic. Pozostałe których konstrukcję da się rozpoznać jeśli nie maja zachowanych całych stóp ich krój sugeruje że kiedy były kompletne posiadały je. Celowo wybrałam oryginały z różnych lat szeroko pojętego średniowiecza by pokazać że przy ilości zachowanych do dziś sztuk wszystkie (w których jesteśmy to w stanie rozpoznać) stopy miały. Nie zamyka to oczywiście rozmowy o nogawicach ze strzemiączkiem które pojawiają się w ikonografii i w późnym XV wieku są zdecydowanie popularne wśród warstw niższych (to sugeruje ikonografia, gdzie pojawiają się na robotnikach czy skazańcach). Zdecydowanie jednak nawet w tym okresie popularniejsze były nogawice z stopą. I to na razie tyle lania wody. Następny wpis będzie o ciuchach. Obiecuje
PS. dobra biczuje się gotowanym spaghetti i posypuje głowę żelkowymi misiami. Zapomniałam podać źródła tak więc:
- Woven into the Earth: Textil finds in Norse Greenland - Else Ostergaard
- Bockstensmannen och hans Dräkt - Margareta Nockert
- Textil and clothing - Elisabeth Crowfoot, Frances Pritchard i Kay Staniland
- tu
- i tu
- i tu też
- i jeszcze tu
Ilustracja wraz z opisem pochodzą z artykułu "Tkaniny z badań archeologicznych na Wyspie Spichrzów w Gdańsku w latach 2004-2006" z książki Stan badań archeologicznych miast w Polsce pod redakcją Henryka Panera, Mirosława Fudzińskiego i Zbigniewa Borcowskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz