Z szczątków kostnych (nie najlepiej zachowanych) można stwierdzić że miał około 172-173 cm wzrostu, opisywany był jako szczupły (co dobrze komponuje sie z wąskimi ramionami houppelandy). Sama houppelanda ma 150 cm długości, pierwotnie była z czarnego aksamitu jedwabnego. W chwili obecnej jest bardzo zniszczona i nie ma już śladu oryginalnego koloru. Ostatecznie wyciągnięto ją z grobowca w roku 1928 kiedy wykonano nową kryptę dla cesarza i jego rodziny i pochowano w niej (w roku 1935) wyłącznie zachowane szkielety bez odzieży i innego wyposażenia.
Jest to ciuch w którym Jan został pochowany co powoduje że zanim użyjemy jej jako wzór na ciucha dla kogoś żywego powinniśmy porównać krój z ewentualnymi istniejącymi ciuchami z epoki i ikonografia. Co prawda houppelanda jest unikatem na klasę światową, ale da się ja porównać z innym unikatem czyli wykopaliskami z Herjolfsnes widać podobieństwa. Wystarczy spojrzeć na krój houppelandy i ciucha z grobu 43 (numer muzealny D10585.1)
Podobnie zerkniecie na ilustracje z epoki wskazuje że mamy do czynienia z ubraniem typowym dla osoby o statusie Jana i że nie był to zestaw ceremonialny noszony na koronacje (tego typu elementy można znaleźć w grobach królewskich).
Houppelanda jest skrojona bardzo porządnie, szyta jest w wyraźnym pośpiechu. Jan zmarł nagle i przygotowanie do pogrzebu były zapewne dosyć szybkie. Miała stosunkowo niski kołnierzyk i w rozcięcie w przednim panelu nie zostały wszyte żadne guziki ani haftki, co sugeruje z pierwotnie mogła być zapięta broszą (i dodatkowo wskazuje na pośpiech). Na pośpiech wskazują również fakt że nie miała podszewki. Rękawy są długie, wręcz "groteskowo" długie, co może wskazywać albo na popełniony w pośpiechu błąd, albo na chęć ukrycia dłoni zmarłego w fałdach rękawa. Dodatkowo rękawy są wąskie co też może wskazywać na pospiech, szybciej się takie zszywa niż wielkie wachlarze jak maja na sobie faceci z fresku.
Uszyta jest z 18 trapezoidalnych części (co można ładnie policzyć z diagramu powyżej), pozwala to na wykorzystanie praktycznie całego materiału z minimalnymi stratami. To czego nie jestem w stanie dojść z ilustracji i tekstu to informacja o tym czy aksamit był cięty z absurdalną oszczędnością (pamiętajmy ze to aksamit który jest kierunkowy) czy z zasadami sztuki i nie aż tak oszczędnie, czy też krawiec wybrał trzecia opcje i skroił oszczędnie ale zszył przód i tył tak ze kierunki się na nich zgadzały zgodnie z założeniem że trup chodził nie będzie i raczej nie będzie tego widać.
Źródła
Cottesimple
The Brazen Burgundian
próba rekonstrukcji
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz